بوی ماه مهر

انگار همین دیروز بود مامان بزرگم منو برد به مدرسه و بعدش برگشت . منم رفتم نشستم حتما! باور بفرمایید هیچی یادم نیست از اولین روز مدرسه ! فقط اینو می دونم که برگشتنی مقنعه ی کریپ سفید از اینایی که چونه دار نبود شل و ول رو سرم بود یعنی در اورده بودمش.

بعدشم یه سایه روشن هایی  هم توی ذهنمان مانده بد نیست بگویم تا فیض بفرمایید . معملم کلاس اولم منو روی زمین خاک مال کرد! هیچوقت دوست ندارم همچین کاری با شاگردام بکنم .

یه عقده هم تو دلم مونده ! هیچوقت بهم جایزه ندادن (یعنی دادن اما خیلی کم). جایزه مال بچچه پولدارا بود! واسه همین توی کلاسم همیشه به بچچه ها جایزه میدم اونم از پول خودم . روز دانش آموز به هر کدومشون یه دومینو دادم . بعدشم هر وقت 20 تاشون به یه تعداد معینی می رسید براشون کادو میگرفتم . به داداشام هم همیشه جایزه می دم ...

انگار این عقده ی جایزه نگرفتن باعث شد مهربون بشم ! !

چقد ذوق داشتیم وقتی می رفتیم مدرسه . قلب کوچیکم تاب تاب میزد برای بوی کتابا و مدادای نو و دوستام . 

همیشه وقتی کتابا رو می خریدم بازشون می کردم و یه دل سیر بو می کرد . خوشم میاد از بوش . الانم اگه مجله یا کتاب نو بدستم برسه بوش می کنم اما دیگه فکر نکنم کتابا اون بوی قدیمی رو بدن.